دانلود پروژه میراث فرهنگی و بررسی جنبه های مختلف آن

Download Projects and study different aspects of cultural heritage

———————————————————————–

چکیده
فصل اول: مفاهیم ومبانی
از آنجا که هر سیاستی با تکیه بر تعاریف شکل می گیرد برداشتن گامی در جهت قبول تعریفی برای میراث فرهنگی ضروری بنظر می‌رسد.
بهر حال انتخاب کلمات یک تعریف، بسیار کار حساس وقابل تأملی است زیرا هر کلمه یا عبارت می‌تواند عاملی تعیین کننده درشناسایی، ارزیابی وحفاظت از بقایای تاریخی باشد. همچنین عوامل مهمی در هر تعریف وجود دارد که کلمات کلیدی انتخابی برای آن باید توانایی پاسخگویی به جنبه‌های مختلف آن را داشته حتی المقدور متضمن آگاهی‌های لازم در آن باشند.
از سوی دیگر با توجه به نقش اساسی وفزاینده‌ای که شناخت مبانی هر پدیده یا رویدادی دردرک ماهیت و سیرتکاملی آن دارد، در مبحث دوم به بررسی این موضوع می‌پردازیم.
– معنی زبان شناسانه ( فیلولوژیک)
از آنجا که انتخاب واستفاده از لغات نقش مهمی در بیان مفاهیم پنهانشان دارد،ابتدا معنی زبان شناسانه لغات مربوط به میراث فرهنگی را که در انگلیسی،فرانسه،عربی وفارسی مورد استفاده قرار می گیرد بررسی می‌نماییم.
در انگلیسی،اصطلاحاتی چون Remains, Relics, Cultural Heritage ,Heritage , Property, Patrimony به کار می‌آیند. بر طبق فرهنگ لغات Historical Principles (آکسفورد ،۱۸۸۸) Heritage در قرون گذشته به اشکال متفاوتی چون: heritage , erytage , eritage و غیره بکار می رفته است.که همگی از ریشه لاتین Hereditagium می باشند به معنی :«.. آنچه به ارث رسیده یا ممکنست برسد،هر مال یا خصوصاً ملک که براساس حق وراثت واگذار گردد» آنچه در این اصطلاح به وضوح به نظرمی‌رسد، آن است که مال از گذشته به ارث رسیده است.
میراث فرهنگی به مفهوم عام:
در دستیابی به یک تعریف برای میراث فرهنگی، لازم است که معیارهای مشخصی مورد توجه قرار گیرند.
در این ارتباط سه معیار اصلی پیشنهاد می‌شود، شیئیت، قدمت و پیام انسانی
این معیارها می‌توانند ما را به این مضمون نزدیک نمایند که :
هرپدیده‌ای ( اعم از منقول و غیرمنقول و آنچه که میراث مادی و معنوی خوانده می‌شود)
که قدمتی دارد (طول این قدمت نسبی است) و واجدپیامی انسانی است ( یا چیزی از انسانهای گذاشته برای عرضه دارد) شایسته است که بعنوان «میراث فرهنگی» خطاب گردد.
مفهوم خاص میراث فرهنگی (میراث فرهنگی معنوی)
میراث فرهنگی معنوی بنیادی‌ترین جنبه های حیات اجتماعی ،فکری ملت ها ،منشاء هویت‌ها ،نوع و خلاقیت است.فرایندی است که باعث می‌شود مردم یک روستا، گروه یا ملت گرد هم جمع شده و اثر فرهنگی را خلق کنند یا دریک رویداد فرهنگی برنامه اجرا کنند. این فرایند بعضاً مهم تر از خودش یا رویداد است. این نوع میراث غیرملموس و معنوی است وشامل مجموعه مظاهری است که اگر چه وجود خاصی ندارند اما جلوه های مادی آنها قابل درک و در دسترس است. تفسیر یافته‌های باستان شناسی، جلوه های معنوی این میراث با ارزش را در اختیار قرار می‌دهد، برای نمونه مجسمه سفالی ونوس که در دوره‌ای اززندگی مادر شاهی ساکنان فلات ایران اعتقاد به الهه باروری یکی از باورداشت های جمعیت ساکن را تشکیل می‌داد،مورد احترام بود وهمزمان در چند نقطه از کشورمان مانند خوزستان و در مناطقی ازآناتولی در کاوش‌های علمی بدست آمده است.
جایگاه میراث فرهنگی در حقوق ایران:
اهمیت شناخت زوایای تاریک تمدن ایرانی و تحولات وتوسعه فرهنگی- اقتصادی ناشی از شناخت آن همچنین کوشش در شناسایی و معرفی مواریث فرهنگی و حفاظت از این آثار گرانبها باعث شده تا در این راستا قانونگذار ایرانی با درک صحیح از این وضعیت قریب به بیش از هفتادسال به تدوین قوانین مورد نیاز همت گمارد بنحوی که در حال حاضر مقوله میراث فرهنگی جای خود را در اکثر قوانین اصولی کشور باز کرده است.
نظر به اهمیت موضوع حفاظت از میراث فرهنگی و راهیابی این امر به قانون اساسی و سایر قوانین بنیادی کشور، این گفتار به بررسی این اصول در حقوق موضوعه کشور اختصاص یافته و سعی می‌شود تا در حد امکان قوانین مرتبط با موضوع تحقیق مورد توجه و مطالعه قرار گیرند.
میراث فرهنگی در قوانین بنیادین کشور:
۱- میراث فرهنگی در قانون اساسی:
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با توجه به اهمیت میراث فرهنگی، اصل هفتاد و سوم را به این موضوع اختصاص داده است که به لحاظ اهمیت قانون اساسی در سیستم حقوقی هر کشور، این قسمت از مطالب به بیان اصل مذکور مزین می‌گردد.
اصل هشتاد وسوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران چنین مقرر می‌دارد:
«بناها و اموال درونی که از نفایس ملی باشد، قابل انتقال به غیر نسبت مگر با تصویب مجلس شورای اسلامی آنهم در صورتی که از نفایس منحصر بفرد نباشد.»
در تشریح این اصل چند نکته قابل توجه می‌باشد:
الف- در ابتدای ماده قید «بناها و اموال دولتی» ذکر گردیده، که بنظر می‌رسد قانونگذار توجه خویش را تنها به ابنیه و اموال دولتی معطوف داشته و اموال و ابنیه مالکین خصوصی بلاتکلیف مانده ،در حالی که برای حفظ و صیانت از مواریث فرهنگی این به تنهایی کافی نمی‌باشد.
شرایط ثبت اثر طبیعی در فهرست میراث جهانی:
آثار طبیعی نیز ضرورتاً باید قابل انطباق با تعریف مقرر در ماده ۲ کنوانسیون و واجد حداقل یکی از معیارهای لازم برای احراز «ارزش استثنائی جهانی» باشند که قبلاً در همین نوشتار توضیح داده شد.
علاوه بر شرایط مزبور،کمیته بین الدول شرایطی را به شرح ذیل مقرر نموده است:
۱- اثر شامل عناصریمیباشد که ارتباط متقابل با آن با محیط طبیعی را نشان دهد.
۲- از وسعت کافی برخوردار بوده و برای حفاظت و معرفی اکوسیستم و تنوع زیست محیطی مناسب باشد.
۳- واجد ارزشهای هنری وزیبائی شناسی باشد.
آثار طبیعی نیزبه مانند آثار فرهنگی – تاریخی، برای ثبت در فهرست میراث باید دارای طرح‌های مدیریتی مناسب بوده و از حمایت‌های بلند مدت قانونی برخوردارباشند.

فهرست «میراث چهانی در معرض خطر»
این فهرست شامل آن دسته از آثار ثبت شده در فهرست میراث جهانی است که درمعرض خطر جدی بوده و نجات آنها عملیات عظیمی را می‌طلبد.
کمیته بین الدول میراث جهانی به موجب اختیار ناشی از بند۵ ماده ۱۱ کنوانسیون ۱۹۷۲ معیارهایی را به شرح ذیل برای ثبت آثار جهانی در فهرست میراث جهانی در معرض خطر تصویب کرده است که مفاد آن برای کمیته مذکور و دولتهای متعاهد لازم الاجرا می‌باشد.
۱- اثر مورد نظر در فهرست میراث جهانی ثبت شده باشد.
۲-  خطری وخیم ومشخص آن را تهدید کند.
۳- انجام اقدامات اساسی برای حفاظت از اثر ضروری باشد.
۴- بموجب مفاد کنوانسیون ۱۹۷۲، برای نجات اثر مذکور، تقاضای «مساعدت بین المللی»
صورت گرفته باشد.

فروشگاه فایل

File20.com